Objawy łuszczycy

Łuszczyca to choroba z kategorii dysfunkcji znacząco wpływających na jakość życia. Może w kolosalnym stopniu zakłócać normalne funkcjonowanie. Osoby narażone na jej nawroty często wycofują się z życia towarzyskiego, stronią od spotkań, kryją się pod długimi ubraniami.

Nieprawidłowe podziały komórek

Łuszczyca zaczyna się już na poziomie podziału komórek – jej przyczyną są zaburzenia ich namnażania się. Jej głównym objawem jest nieprawidłowe rogowacenie skóry. W przypadku łuszczycy wytwarzanie nowych komórek w warstwie podstawowej skóry jest dużo szybsze niż w skórze zdrowej osoby. Komórki przechodzą na powierzchnię do naskórka, gdzie są bardzo szybko zmieniane przez nowe komórki, co nieuchronnie powoduje powstanie stanu zapalnego.

Zmiany wywołane łuszczycą

Łuszczyca pojawia się na skórze w postaci czerwonych grudek pokrytych jasną, srebrnego koloru skorupą, zbudowaną z pojedynczych łusek. Najczęściej objawy obejmują obszar owłosionej skóry głowy (łuszczyca nie powoduje łysienia. Z czasem z owłosionej skóry głowy zmiany przechodzą również na czoło), kolana, łokcie, uda, przedramiona, plecy, pośladki, dłonie, stopy i paznokcie (liczne wgłębienia, bruzdy oraz nieprawidłowe rogowacenie. Paznokcie mogą się unosić lub mogą się na nich pojawiać żółte plamy). Zmiany łuszczycowe często mylone są z infekcją grzybiczą. Może im towarzyszyć stan zapalny, który prowadzi do powstania na skórze blizn i przebarwień. Łuszczyca często współistnieje z łojotokiem skóry.

Łuszczycy mogą towarzyszyć również choroby stawów. Łuszczyca stawowa może atakować tylko drobne stawy stóp i dłoni, jak również kręgosłupa. Często współistnieje ze zmianami pojawiającymi się w postaci wykwitów na całym ciele, jak również w przypadku choroby, która nie daje zbyt znaczących objawów. Chory skarży się w takich sytuacjach na silny ból oraz ograniczenia w ruchliwości kończyn. Problem jest na tyle poważny, że może prowadzić nawet do trwałego inwalidztwa.

Stopień pokrycia skóry przez zmiany łuszczycowe może być bardzo różny. Zaczynając od niewielkich wykwitów, które są niezauważane nawet przez osobę u której występują, a kończąc na zmianach obejmujących szeroki obszar ciała. Charakterystyczne dla łuszczycy są okresy wycofania się objawów choroby. W momentach recesji typowe dla chorego jest nieposiadanie żadnych stanów zapalnych.